اختلالات تغذیه
اگر شما در باره غذا و وزن خود بسیار فکر می‌کنید و اعتماد به نفس شما وابستگی شدیدی به میزان رضایت خاطرتان از وضع تن شما دارد، ممکن است مبتلا به اختلال تغذیه باشید. اختلالات تغذیه بیشتر در میان دختران جوان مشاهده می‌شود اما در سنین دیگر و صرفنظر از تیپ بدن و جنسیت نیز ممکن است مبتلا به اختلال تغذیه شد. تمام اختلالات تغذیه بر بدن صدمه می‌زنند و باعث تخریب اعتماد به نفس و سلامت روانی هستند.
چگونه بدانم که مبتلا به اختلال تغذیه هستم؟
اگر دچار اختلال تغذیه باشید غالبا نسبت به خود سختگیر هستید و خود را سرزنش می‌کنید. معمولا از چگونگی غذاخوردن و ظاهرتان احساس شرمساری می‌کنید. از غذا خوردن با دیگران خودداری می‌کنید، غالبا از خوردن وعده‌های غذایی صرفنظر می‌کنید و به غذا ، وزن و ظاهرتان خیلی زیاد فکر می‌کنید. اینکه هرلحظه فکرتان مشغول به این باشد که چه کاری باید بکنید می تواند آزار دهنده و توان‌فرسا باشد. ممکن است دچار اضطراب شوید و به شدت احساس کنید که تنها هستید. ممکن است احساس کنید که بیشترین وقت در زندگی شما دور غذا، شرمساری و کنترل می‌چرخد. شاید فکر کنید که باید به نحوی معین رفتار کنید و گرنه دچار اضطراب خواهید شد. معمولا در تمرکز حواس و خوابیدن با دشواری روبرو می‌شوید. با گذشت زمان ممکن است دچار ملال و افسردگی شوید.
انواع اختلالات تغذیه
اختلالات سه گانه‌ی خوردن هیجانی، پرخوری عصبی و بی‌اشتهایی عصبی معمولی ترین اختلالات تغذیه هستند.
کم اشتهایی عصبی (آنورکسیا) این است که شما می خواهید به بیشترین میزان لاغر باشید و از این رو به کمترین میزان غذای حاوی انرژی می خورید و بدن شما به یک حالت گرسنگی مزمن [ کمبود مفرط مواد غدایی] دچار می‌شود
خوردن هیجانی این است که شما مقدار بسیار زیادی از غذاهایی بخورید که معمولا از خوردن آنها اجتناب می‌کنید. خوردن هیجانی در مدت زمانی کوتاه انجام می‌گیرد و پس از آن احساس گناه و احساس شرمساری به وجود می‌آید.
پرخوری عصبی (بولمیا) به این معنا است که شما خوردنتان هیجانی است اما با این تفاوت که سعی می‌کنید که آنچه را که خورده‌اید ،معمولا از طریق استفراغ، مصرف مسهل یا تمرین ورزشی شدید، دفع کنید.
این نیز ممکن است که شما نوعی اختلال تغذیه، برای نمونه آنورکسیا، داشته باشید اما وزنتان در محدوده‌ای نورمال قرار داشته باشد. همچنین معمولا کسی که یکی از انواع اختلالات تغذیه را دارد آن را ترک کرده و دچار اختلالی دیگر می‌شود.
می‌تواند با توقعات زیاده طلبانه مرتبط باشد
علت های بسیار متفاوتی برای ابتلا به اختلال تغذیه وجود دارد. می تواند مربوط به خصوصیات شخصی مانند طرز برخورد با احساساتی چون اندوه یا خشم یا رابطه با دیگران باشد اما همچنین ممکن است واکنشی باشد در برابر اینکه غذا ، کنترل و چهره و ظاهر در جامعه چگونه ارزشگذاری می‌شود.
این توقع که آدم باید چهره و ظاهر عالی و ایراد ناپذیری داشته باشد همزمان با اینکه فراوانی‌های مصرفی ما را در محاصره قرار داده و انتظار می رود که نیازها و احساسات ما کنترل کند ، ممکن است غیرغملی به نظر آید. می تواند با نیاز به کنترل خوردن غذا شروع شود و با گذشت زمان بر شما تسلط پیدا کند.
چه زمانی باید جویای کمک شوم؟
اگر فکر می‌کنید که دچار اختلال تغذیه هستید نباید درنگ کنید بلکه باید خواستار کمک شوید. هرچه زودتر جویای کمک شوید بهتر است. معالجاتی برای برای رفع اختلال تغذیه در دسترس است.
مبتلایان به اختلال تغذیه می توانند از کمک‌هایی برخوردار شوند
بوسیله‌ی معالجه می توان از اختلال تغذیه رهایی یافت. در این زمینه انواع بسیاری از معالجات ، برای نمونه گفتگودرمانی و معالجه بوسیله‌ی دارو وجود دارد. گاهی ممکن است معالجه‌ی همزمان بوسیله روان‌درمانی و دارو ضروری باشد.
کجا می توانم کمک بگیرم؟
اگر فکر می‌کنید که دچار اختلال تغذیه هستید باید به نهاد درمانی مراجعه کنید. اگر خودتان در مراجعه مشکل دارید می توانید از کسی بخواهید که همراه شما باشد. اگر چنانچه جالتان بقدری بد است که فکر خودکشی به سرتان افتاده درنگ نکنید بلکه مستقیما به یک نهاد روان‌پزشکی اورانس مراجعه کنید یا به شماره 112 زنگ بزنید.
تنها نیستید
بسیاری از مردم مبتلا به اختلال تغذیه شده و بعدا از آن رهایی یافته‌اند. اعتراف به اینکه حالتان خوب نیست و جویای کمک هستید نشانه‌ای از ضعف یا شکست نیست، بلکه بواقع نشانه عکس آن است، شیوه‌ای است که بوسیله‌ی آن به خودتان فرصت این را می‌دهید که حال بهتری داشته باشید.
